PLASTISCH (30 minuten) gaat over onze paradoxale verhouding met het materiaal plastic en het schoonheidsideaal plastic fantastic.

Plastic heeft de mensheid veel gebracht. Het is praktisch, stevig, betrouwbaar en goedkoop. Maar: plastic vergaat niet. Het grootste gedeelte van onze plastic gebruiksvoorwerpen kan niet worden gerecycled en eindigt ergens als zwerfafval in de natuur, op stranden of in de oceaan als plastic soep. Dit fantastische product verstikt de wereld, letterlijk en figuurlijk. Het verlangen naar comfort stuurt ons continu naar het gebruik van eenmalige producten. Plastic is de katalysator van onze ’wegwerpmaat-schappij’. 

Ook de maakbaarheid van het leven wordt gesymboliseerd door plastic. Het schoonheidsideaal van nu is ‘plastic fantastic’. We willen onze jeugdigheid conserveren; alsmaar slanker, strakker of jonger. Plastische chirurgie, fillers, botox, het wordt allemaal steeds normaler en bereikbaarder voor iedereen. We willen lijken op de filters van Instagram. Beetje bij beetje zijn we onszelf aan het plastificeren. 

Plastic is nuttig en vernietigend, mooi en lelijk tegelijkertijd. In PLASTISCH belichamen vier dansers de levensloop en tegenstrijdige eigenschappen van plastic in een poging te ontrafelen waar de grenzen van het succes liggen. In hoeverre is alles maakbaar, kneedbaar, stuurbaar en tegen welke prijs? Wie of wat bepaalt wanneer het ‘tot hier en niet verder’ is?